Je kunt jezelf bij de gemeente abonneren om berichten uit je buurt te krijgen over verleende omgevingsvergunningen. Als ik goed begrepen heb, heet het tegenwoordig geen bouwvergunning meer, maar wordt dit voortaan omgevingsvergunning genoemd.
Onlangs ontving ik zo’n bericht over de Molenweg.
“De bekendmaking Verleende omgevingsvergunning (buitenplanse afwijking) Molenweg 33 A en B Horssen is gedaan door overheidsinstantie Druten, met omschrijving: Verleende omgevingsvergunning (buitenplanse afwijking) Molenweg 33 A en B Horssen”.
Ik ben zeer te spreken over deze goedkeuring voor de bouw van twee woningen aan het begin van de Molenweg. Ik heb al eerder in De Klep gepleit voor een lintbebouwing aan weerskanten van de Molenweg. Een oproep aan alle eigenaren van stukken grond langs deze weg om dit (gezamenlijk) aan te gaan pakken. Horssen wordt er een stuk mooier dorp door. Ditzelfde geldt trouwens ook voor de Mekkersteeg, wat mij betreft. Zo een prachtig lintdorp vormen in het midden van Maas en Waal!
Om de omgevingsvergunning voor de bouw van twee villa’s te krijgen, is een jarenlang traject vooraf gegaan met talloze onderzoeken. En dat allemaal heeft al heel veel geld gekost. Gelukkig zijn we er ondertussen wel achter dat zo’n traject korter en goedkoper moet. Nou zal die vereenvoudiging nog wel even wettelijk geregeld worden.
Bij het lezen van het rapport stoorde mij het meest het historische onderzoek van het bovengenoemd perceel. Kunnen we eindelijk eens tevreden zijn met wat we allemaal al opgegraven hebben en zoals dat eufemistisch noemen: “is veiliggesteld”.
De kans op waardevolle schatten is nul of bijna nul. Laat dat mooi in de bodem zitten. Dat is ook meteen de plaats die het meest veilig is. Ga niet overal de onderste steen boven halen.
Ben tevreden met de variëteit aan opgravingen die in talloze musea al worden tentoongesteld en in oneindige ruimtes in het donker liggen opgeslagen. Wees meer selectief. Ben eerder tevreden. Niet elke gemeente hoeft zelf een historisch museum te hebben!
Ik heb nog wel een advies. In de plannen van Molenweg 33 a en b staat dat de erfafscheiding gevormd wordt door de aanplant van knotwilgen om de 10 meter. Prima, want knotwilgen passen in ons landschap. Om de tien meter vind ik wel erg karig. Ik heb al een tiental stokken klaar liggen om met die erfscheiding een begin te maken. Een telefoontje en morgen gaan ze langs de sloot de grond in!
Dat brengt me bij een ander stokpaardje. Laten we bij 50 % van de monumenten in Nederland het bordje monument er van af halen. Het is plaatselijk, gemeentelijk, provinciaal en landelijk teveel van hetzelfde. Vlooi de hele lijst door op de enige echte historische waarde!
Als we dan toch veel historische musea aan het sluiten gaan, dan komt er een enorme stroom aan vrijwilligers vrij. Deze kunnen dan mooi door minister Faber ingezet worden om zich nuttig te maken bij het historische deel van de noodzakelijke inburgeringscursussen. Natuurlijk krijgen deze vrijwilligers dan na jarenlange staat van dienst op Koningsdag een lintje opgespeld. Faber gaat daar dan niet meer voor liggen. In 2028 wordt zij, middels een lintje, bedankt voor de geleverde diensten. Zouden er al PVV – stemmers zijn die zich af en toe achter de oren krabben en zich afvragen of ze echt voor dit beleid hebben gekozen?
Waarom ga je als Tweede Kamer daar dan ook nog eens een dag over debatteren. Dien aan het begin van zo’n debat dag een motie van wantrouwen tegen Faber in. Stem en ga over tot de discussie over onze werkelijke problemen.
Voor lintjes moet er ook behoorlijk gegraven worden in het verleden. Verschillende mensen uit de gemeenschap gaan een flinke tijd van tevoren prachtige brieven ter ondersteuning opstellen. Er wordt een dik dossier gevormd. Dat gaat het land door voor goedkeuring. Met verschillende trucs worden de ontvangers op betreffende datum niets vermoedend naar een centrale plaats gelokt. De burgermoeder verricht met passende toespraken de uitreiking. Wat een belevenis.
Een pluim voor allen die zich hebben ingezet om dit mogelijk te maken. Ook voor alle mensen die het deze vrijwilligers mogelijk hebben gemaakt om hun werk te doen.
Dank ook aan de huisartsen Gerrits, die door hun begeleiding de lintjeskrijgers zowel mentaal als lichamelijk in orde hebben gehouden.
Onzenbroer