Terwijl in de VS miljoenen mensen de straat op gaan om te protesteren tegen Trump die steeds meer in de voetsporen van Hitler loopt, is bij ons de strijd tussen een bonte reeks politieke partijen en partijtjes in alle hevigheid losgebarsten. Velen zien door de bomen het bos niet meer, maar door al het gekrakeel wordt wel één ding duidelijk. Hoewel we in Nederland behoren tot de tien rijkste landen ter wereld, zijn alle partijen het er over eens dat we tot aan de nek in de problemen zitten.
Onder aanvoering van Wilders, Eerdmans en Baudet met zo’n 30% van de kiezers achter zich, lijkt de Islam de allergrootste vijand die we moeten verslaan. Dit keer niet met kruistochten en ridders maar door geen enkele vluchteling meer toe te laten of, nog liever alle moslims die hier al zijn het land uit te gooien. Anderen slaan alarm over de woningnood of over stikstof en weer anderen richten zich op de schrijnende afstand tussen rijk en arm. De zorg als grootste probleem is even uit het beeld en het klimaat, dat mijns inziens toch echt het allergrootste probleem is, lijkt helemaal uit de aandacht verdwenen.
De redding uit al deze ellende zou moeten komen van sterke aanvoerders van een rechts kabinet of juist van een krachtpatser in een links kabinet. Omdat deze keus door velen niet als prettig wordt ervaren, kruipen zij juist naar het midden, op schoot bij de nuchtere Bontebal voor “het eerlijke verhaal.”
Er dreigt echter nog een heel ander gevaar. Het is een gevaar dat niet genoemd en niet benoemd mag worden, want als je het beest bij de naam noemt, gaat iedereen stuiteren. Het is een gevaar dat niet alleen in Nederland speelt, maar ook in diverse andere Europese lidstaten. Het speelt sinds kort zonneklaar in de VS onder Trump, al veel langer in Rusland onder Poetin, in Turkije onder Erdogan en in Hongarije onder Orban. Het is een gevaar dat met een vermomming van rechts via extreem rechts naar binnen sluipt en zich stapsgewijs versterkt volgens stappen die overal min of meer hetzelfde patroon volgen. Behalve dat het zich tegen de Islam als zondebok keert, wordt een aantal andere zaken, geschaard onder het begrip WOKE, tot aartsvijand verklaard. De “Wokebusters” verenigen zich en zijn in opkomst.
Rosan Smits, adjunct-hoofdredacteur van de Correspondent heeft alle kennis die er onder filosofen, geschiedkundigen en politicologen over dit gevaar bestaat verzameld. Ze komt tot de conclusie dat het grote gevaar dat de hele westerse beschaving bedreigt, gewoon Fascisme heet. Als een Harry Potter die openlijk over Voldemort spreekt, terwijl zijn naam niet genoemd mag worden, durft ze het hardop te zeggen en met keiharde argumenten in een boek op te schrijven.
Ik kan het zeer sterk aanbevelen, zeker als u overweegt weer op Wilders, Eerdmans of Baudet te stemmen.
Doctor Anders
